#موقعيت_جغرافيايي_شهر_دهق

َشهر دهق با فاصله 95 کيلوتری غرب اصفهان قرار گرفته است و طبقه نوشته فرهنگ آباديهای ايران بر روی نقطه ای به مشخصات جغرافيايي 08/51 درجه طول شرقی از نصف النهار گرينويچ و عرض جغرافيايي با مدار 03/33 درجه عرض شمالی و ارتفاع 1958 متر از سطح دريا قرار گرفته است ، بيجا نيست . به آنچه از معرفی دهق در دايره المعارف فارسی آقای غلامحسين مصاحب تاليف سال 1345 نوشته شده ، اشاره ای می کنيم . ( . در شمال غربی شهرستان نجف آباد استان دهم ( اصفهان ) واقع گرديده است و دارای 13 آبادی است . ارتفاعات شمالی آن کوه صالح ( بلندترين قله 2000 متر از سطح دريا ) و ارتفاعات جنوبی کوه مکه ( بلندترين قله 1800 متر از سطح دريا هست و شعبه از رود مرغاب از کوههای آن سرچشمه می گيرد. شهر دهق در 62 کيلومتری شمال غربی نجف آباد است و شهر ديگرش علويجه می باشد.

دهق از لحاظ موقعيت خصوصی آن يا بعد مسافت ياد شده از اصفهان منشعب از شبکه راههای سراسری اصفهان – تهران و به فاصله 450 کيلومتری از سمت شمال و از سمت جنوب غربی به سمت جاده اشن منشعب از جاده نجف آباد ، خوزستان از شبکه راههای سراسری از سمت شمالغبری به طرف ميمه مرتبط می گردد که با توجه به حجم عبود و مرور وسايل نقليه سنگين باربری که از طرف شمال دهق بالاخص کاشان و نطنز و همچنين شهرهای حاشيه کوير برخوار به طرف خوزستان و بالعکس در حرکت می باشد به نطنز می رسد ، استفاده و تقويت راههای فوق الذکر و به خصوص از دهق تا جاده خوزستان ( از طرف اشن ) در آينده می تواند بسيار مفيد و اقتصادی واقع گردد. دهق از نظر زمين شناسی جزء فلات مرکزی ايران محسوب می شود.

آب و هوای شهر دهق از نوع معتدل و خشک است . دهق از داشتن آبهای سطحی مثل درياچه و رودخانه محروم است و آبهای آن شامل چند رشته قنات و چندی چاه می باشد. پوشش گياهی اين منطقه از تيره گياهان مناطق خشک مانند اسفند ، خارشتری ، تنباکوی وحشی و اشنون است. کوههای متعددی اطراف دهق را فراگرفته است.

دهق شهری آباد و متعد از منطقه کرون عليا و اولين شهر بخش (عربستان ) با وسعتی حدود 50 کيلومتر مربع بين گلپايگان ، نجف آباد ، ميمه و مورچه خورت و خوانسار محصور است که جمعيتی حدود 7710 نفر را در خود جای داده است . در لغتنامه دهخدا اين شهر بعنوان مرکز منطقه عربستان معرفی شده است . زيرا در لغت نامه دهخدا ، دهق محل شکنجه و يا سيل شکنجه اشاره شده است و در اين خصوص بزرگان و پيرمردان شهر می گويند حدود سال 1600 در زمان شاپورذوالا کتاف که در شوش حکومت می کرده . اين شهر محل نگهدار و تبعيد اسرا و زندانيان و اقوام مختلف از جمله اعراب بوده بر اساس اين هنوز هم پس از گذشت سالهای مديد از آن تاريخ لغات عربی در محاورت مردم به گوش می رسيد .

مردم شريف ، مقاوم و پر تلاش در صحنه کار و زندگی دهق بر اين اعتقادند که نام شهر ترکيبی از (ده) و (حق) است . اگر چه بواسطه وجود هفت دروازه و برجهای نگهبانی که سرای مصون ماندن از گزنده يا غيان دزدان و غارتگرا همچون رضا خان جعفر قلی و علی نقی چی که روزگاری با قلدری اموال مردم را به غارت می بردند ، بنا شده است . ليکن به خاطر مظلوميتشان در طول تاريخ هميشه ذيحق بودند و به همين جهت اينجا را ( ده حق ) می نامند و اعتقاد دارند ، نوشتن آن بصورت (دهق) دليل بر رد ادعا نيست بلکه در اثر گذشت زمان (ده حق) را دهق نوشته اند .